بعضی آدمها
انگار چوب اند …
تا عصبانی می‌شوند، آتش می‌گیرند،
و همه جا را دودآلود می‌کنند ،
همه جا را تیره و تار می‌کنند ،
اشک آدم را جاری می کنند ...
ولی بعضی‌ها این طور نیستند ؛
مثل عود اند ...
وقتی یک حرف میزنی که ناراحت می‌شوند،
آتش می‌گیرند،
ولی بوی جوانــمردی و انصاف می‌دهند ،
و هرگز نامردی نمی‌کنند ...
این است که می گویند :
«هر کس را میخواهی بشناسی،
در وقت عصبانیت، در وقت خشم بشناس.»
(( امروز یه نفر امدم پیشم یه مهرژلاتینی میخواست و در ظاهر ادم عصبانی بود. گفتم داداش امروز چهره ناراحتی از شما میبینم. گفت روزگار بدجوری ساز مخالف میزنه. گفتم بهش روزگار، روز و شب نمیشناسه فقط کارش گذر زمان هستش. پس تویی که با روزگار نمیسازی.گفت یعنی چی. گفتم هر طور که باهاش رفتار کنی اونم با تو اینطور رفتار میکنه. سعی کن از لحاظت استفاده کنی. ناراحت باشی میگذره. خوشحالم باشی میگذره.سعی کن خوشحال باشی. هر چی فاز منفی بدی. انرژی منفی دریافت میکنی. گفت من الان مهرلیزری میخوام پولم نمیرسه اون خوب رو بزنم گفتم الان ناراحتی پولت نمیرسه مهر خوب رو بزنی. گفت اره.گفتم بخند و ناراحت نباش. گفت خوب خندیدم چی شد پولم جور شد. گفتم نه اون ی لحظه که خندیدی برای من قشنگ بود منو شاد کردی منم یه حال خوب بهت میدم و تخفیف ویژه بهت میدم روی مهرزمان . باورش نمیشد. پس مثل عود باش